Ο χρόνιος πόνος είναι αυτός ο πόνος που διατηρείται για περίοδο τριών έως έξι μηνών από τότε που ξεκίνησε.

Οι μυοσκελετικές διαταραχές είναι η πιο συχνή αιτία χρόνιου πόνου που βιώνουν οι ενήλικες στις δυτικές χώρες. Το 2012, μια έρευνα έδειξε ότι οι μισοί από τους ενήλικες (ηλικίας 18 ετών ή άνω) ανέφεραν ότι υποφέρουν από μια κατάσταση μυϊκού πόνου τριών μηνών ή περισσότερο, με επιβάρυνση  στις γυναίκες και στις ομάδες χαμηλού εισοδήματος. Στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Ευρώπη οι  διαταραχές μυοσκελετικού πόνου είναι οι πιο κοινές αιτίες της επίσκεψης σε ιατρό. Σύμφωνα με στοιχεία που συλλέχθηκαν από την εθνική έρευνα για την ιατρική περίθαλψη του Κέντρου Ελέγχου και πρόληψης νόσων το 2010, πάνω από 97 εκατομμύρια Αμερικανοί ενήλικες επισκέφθηκαν ένα γιατρό για τέτοιες διαταραχές .

Από όλες τις μυοσκελετικές  διαταραχές, το αυχενικό και η οσφυαλγία ,  είναι τα πιο κοινά συμπτώματα για τα οποία οι ενήλικες ασθενείς χρησιμοποιούν ιατρική παρέμβαση. Από αυτά, ένα στα τέσσερα άτομα είναι 65 ετών ή περισσότερο. Το 2012, μεταξύ 12 % και 14 % του πληθυσμού των ΗΠΑ επισκέφθηκε  γιατρούς  για πόνους στην μέση . Τα στοιχεία δείχνουν ότι ο αριθμός των ιατρικών επισκέψεων με αιτίες τους πόνους, αυξάνονται.

Η καθιέρωση της προλοθεραπείας

Μεταξύ των νέων θεραπειών που εξαπλώνονται στον δυτικό κόσμο είναι και η προλοθεραπεία, που ανήκει στην κατηγορία  των αναγεννητικών αναπλαστικών θεραπειών. Η προλοθεραπεία είναι μια καλά καθιερωμένη μη χειρουργική τεχνική στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη.

Ο όρος προλοθεραπεία προέρχεται από τη λατινική λέξη «proles», που σημαίνει απόγονοι, επινοήθηκε από τον Αμερικάνο ορθοπαιδικό χειρουργό G.Hackett (ο πρώτος που την εφάρμοσε) διότι ήθελε να δηλώσει αυτήν την ιδιότητα της μεθόδου: Την δημιουργία – ανάπλαση νέων κυττάρων κολλαγόνου  ιστού.

Η προλοθεραπεία είναι μια θεραπευτική,  μη επεμβατική μέθοδος σχεδιασμένη για τη θεραπεία των μαλακών ιστών (σύνδεσμοι, τένοντες,  χόνδροι). Γίνεται με την έγχυση (ένεση) μικρών ποσοτήτων γλυκόζης (δεξτρόζης) στους πονεμένους τένοντες, συνδέσμους  και συγκεκριμένα εκεί που γίνεται η πρόσφυσή τους στα οστά (enthesis), διότι εκεί οφείλεται η αιτία του πόνου.  Πολλές φορές σε πόνους στην μέση, με αντανάκλαση στο ισχίο ,οι περισσότεροι ασθενείς και ιατροί σχετίζουν αυτό τον πόνο με τυχόν κήλες δίσκων που μπορεί να υπάρχουν, «ξέρω γιατί πονάω, έχω κήλες γιατρέ μου..». Οι εξειδικευμένοι όμως προλοθεραπευτές εξετάζοντας κλινικά, με το ειδικό πρωτόκολλο τον ασθενή, βλέπουν πως για αυτόν τον πόνο, δεν ευθύνεται πάντα μια κήλη δίσκου, αλλά ο πονεμένος σύνδεσμος η τένοντας που μιμείται αυτήν την κλινική εικόνα. Έτσι με την κατάλληλη παρέμβαση (προλοθεραπεία) βελτιώνεται μετα από κάποιο χρονικό διάστημα ο πόνος και η λειτουργικότητα.

Οι τένοντες είναι φτωχοί σε αιμάτωση και μια βλάβη τους θα αργήσει να αποκατασταθεί,  με αποτέλεσμα να  δημιουργείται αστάθεια  σε μια άρθρωση ,  που μετά από μια τέτοια χρόνια βλάβη, των συνδέσμων που σταθεροποιούν τα οστά το αποτέλεσμα είναι ο χρόνιος πόνος. Για να βοηθηθούν λοιπόν οι τένοντες και οι σύνδεσμοι, να γίνουν καλά γρήγορα, να επουλωθούν δηλαδή,  η καλύτερη μέχρι σήμερα θεραπευτική  μέθοδοςείναι οι αναπλαστικές αναγεννητικές θεραπείες όπως η προλοθεραπεία που βοηθά πάρα πολύ , με το να εκμεταλλεύεται τον φυσικό τρόπο του οργανισμού μας για αυτοϊαση και λειτουργική αποκατάσταση των αρθρώσεων. Δηλαδή επιστρατεύεται ο μηχανισμός ανάπλασης ινώδους ιστού, (διαδικασία φλεγμονής) δημιουργείται νέος ιστός κολλαγόνου, ο ιστός που είναι φτιαγμένοι οι τένοντες και οι σύνδεσμοι, που έχει σαν αποτέλεσμα την αποκατάσταση, με φυσικό τρόπο των βλαμμένων τενόντων και συνδέσμων.

Μελέτες έχουν δείξει ότι η έγχυση κορτιζόνης μειώνει την διαδικασία επούλωσης –φλεγμονώδους διαδικασίας, άρα την αναγέννηση των ιστών και μειώνει την ζωτικότητα των ινοβλαστών, που είναι και τα κύτταρα που σχετίζονται με την επούλωση και την κατασκευή νέου ιστού.

• Εφαρμόζεται σε παθήσεις πόνων μυοσκελετικού:
• Οξύ και χρόνιο πόνο
• Ισχιαλγία
• Αθλητικές κακώσεις (διάστρεμμα, θλάση συνδέσμων, μηνίσκων )
• Αυχεναλγία
• Τενοντοπάθειες (περιαρθρίτις ώμου, επικονδυλίτιδα, τροχαντηρίτιδα κ.α )
• Ακανθα πτέρνης
• Οσφυαλγία
• Μεταταρσαλγία
• Μετατραυματικές αρθρίτιδες
• Ινομυαλγία

Μπορεί να εφαρμοστεί σε όλες τις ηλικίες και σε ασθενείς που έχουν σάκχαρο. Η συχνότητα γενικά που εφαρμόζεται είναι κάθε περίπου 15-20 ημέρες και για 6-8 φορές. Η εφαρμογή είναι καλά ανεκτή  διότι γίνεται πριν έγχυση τοπικού αναισθητικού.

Ένας από τους «πατέρες» αυτής της μεθόδου ο Jeffrey Patterson έλεγε ότι η μέθοδος περιορίζεται σε τρείς λέξεις: «ασφαλής, κομψή, και αποτελεσματική».

Σταυρος Ν. Δημητρακόπουλος

Ιατρός Αποκατάστασης – Φυσίατρος